-
1 кием
I сущ.1) оде́жда, одёжка прост. ( вообще); пла́тье, наря́д || одёжный, платяно́йөске кием — ве́рхняя оде́жда
шкаф тулы кием — по́лный шкаф оде́жды, по́лный шкаф наря́дов
кием шкафы — платяно́й шкаф, гардеро́б
кием кешене бизәсә дә, гүзәл итмәс — (посл.) оде́жда е́сли и украша́ет челове́ка, но краси́вым не де́лает
2) перен.; поэт. наря́дчыршы-нарат үзләренең яшел киемендә — е́ли и со́сны в свои́х зелёных наря́дах
•- кием элгеч••II сущ.киемгә карап каршы алалар, акылга карап озаталар — (посл.) встреча́ют по одёжке, провожа́ют по уму́
па́рабер кием перчатка — одна́ па́ра перча́ток
өч кием туфли — три па́ры ту́фель
ике кием чалбар — две па́ры брюк